Tłumaczenia w kontekście hasła "Nie chcesz się do mnie przywiązywać" z polskiego na angielski od Reverso Context: Nie chcesz się do mnie przywiązywać. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Słowa i wyrażenia podobne do słowa doglądać. Lista słów i wyrażeń podobna do słowa doglądać: doglądać czegoś, doglądać kogoś. Słownik synonimów słowa doglądać. W naszym słowniku wyrazów bliskoznacznych języka polskiego dla słowa doglądać znajduje się łącznie 269 synonimów. Synonimy te podzielone zostały na 24 przywiązywać kogoś do siebie. jdn an sich B. binden. przywiązywać wagę do czegoś. etw C. Gewicht beimessen. przywiązywać znaczenie do czegoś. Wert auf etw legen B. przywiązywać się do czegoś. sich B. an etw B. anbinden. przywiązywać kogoś / coś do czegoś. Hasło krzyżówkowe „branie czegoś pod uwagę” w leksykonie szaradzisty. W naszym internetowym słowniku szaradzisty dla wyrażenia branie czegoś pod uwagę znajduje się tylko 1 odpowiedź do krzyżówki. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne definicje dla hasła „ branie czegoś pod uwagę Tłumaczenia w kontekście hasła "muszę się do czegoś przyznać" z polskiego na angielski od Reverso Context: Ethel, muszę się do czegoś przyznać. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Vay Nhanh Fast Money. przywiązywać wagę do czegoś придава́ть значе́ние чему́-л. Słownik polsko-rosyjski. 2013. Смотреть что такое "przywiązywać wagę do czegoś" в других словарях: przywiązywać — wagę do czegoś zob. waga 2 … Słownik frazeologiczny przywiązywać [przykładać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{do czegoś} {{/stl 8}}wagę {{/stl 13}}{{stl 7}} uważać coś za ważne, istotne, traktować jako rzecz mającą szczególne znaczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Profesor przywiązuje wielką wagę do interpunkcji. Ktoś nie przykłada wagi do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień przywiązać — dk IX, przywiązaćwiążę, przywiązaćwiążesz, przywiązaćwiąż, przywiązaćał, przywiązaćany przywiązywać ndk VIIIa, przywiązaćzuję, przywiązaćzujesz, przywiązaćzuj, przywiązaćywał, przywiązaćywany 1. «wiążąc przymocować kogoś, coś, połączyć z czymś;… … Słownik języka polskiego waga — ż III, CMs. wadze; lm D. wag 1. «przyrząd do pomiaru masy lub ciężaru ciał, działający najczęściej na zasadzie dźwigni lub odkształcenia elementu ze sprężystego materiału» Waga szalkowa, talerzowa, dźwigniowa, sprężynowa. Waga aptekarska,… … Słownik języka polskiego waga — 1. pot. Ileś kilogramów żywej wagi «o ciężarze człowieka»: Znacie Rajmunda i wiecie, jak wygląda: siedemdziesiąt kilogramów żywej wagi. K. Siesicka, Fotoplastykon. 2. Przywiązywać, przykładać wagę do czegoś «uważać coś za rzecz ważną, nadawać… … Słownik frazeologiczny znaczenie — n I 1. rzecz. od znaczyć. 2. lm D. znaczenieeń «treść, której znakiem jest wyraz (wypowiedź); to, co dany wyraz (rzadziej gest, znak) znaczy, sygnalizuje» Dosłowne, podstawowe, realne, przenośne, pochodne znaczenie wyrazu. Objaśnić znaczenie… … Słownik języka polskiego uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… … Słownik języka polskiego przykładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przykładaćam, przykładaća, przykładaćają, przykładaćany {{/stl 8}}– przyłożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przykładaćżę, przykładaćży, przykładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień waga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wadze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyrząd do pomiaru masy lub ciężaru, działający na zasadzie dźwigni, odkształcenia sprężystego ciała stałego lub ciśnienia wytwarzanego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień akcent — 1. Akcent spoczywa na czymś «coś jest szczególnie ważne»: „Andersonville” napisana została dla pokrzepienia serc (...). Dlatego akcent spoczywa w niej na walce ze złem, walce rodzącej się w zagrożonej społeczności jenieckiej. NKul 4/1962. 2.… … Słownik frazeologiczny akcent — m IV, D. u, Ms. akcentncie; lm M. y 1. «zjawisko fonetyczne polegające na wyróżnieniu sylaby w wyrazie za pomocą zwiększenia siły artykulacyjnej (akcent dynamiczny, ekspiracyjny, przycisk), zmiany wysokości tonu (akcent toniczny) lub wydłużenia… … Słownik języka polskiego Walić to oznacza lekceważyć, nie przywiązywać do czegoś uwagi. Definicja – co to znaczy walić to Walić to inaczej lekceważyć, marginalizować, nie przywiązywać do czegoś uwagi. Zwrot ten używany jest w sytuacji, kiedy chce się pokazać, że coś jest mało istotne, wręcz nieważne, bez znaczenia. Przykłady użycia określenia walić to – Wiesz, że Seba znów wylądował na dołku? – Walić to. Mam swoje problemy. – Uczysz się na kolosa z matmy? – Walić to. Najwyżej napiszę poprawkę. set great store by something , set great store on something , lay great store on something I've never set much store by money and possessions. (Nigdy nie przywiązywałem wielkiej wagi do pieniędzy oraz dobytku.) Tego typu błąd widuje się we współczesnych tekstach zaskakująco często… – W powieści Olgi Tokarczuk „Podróż ludzi Księgi” (Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019, s. 13) znajduje się następujący fragment: „[Markiz] Pochodził ze średnio zamożnej rodziny hugenotów. Jego dziadek ze zasługi dla króla Francji otrzymał tytuł szlachecki. Wtedy jeszcze Francja słynęła z tolerancji i nie przywiązywano większego znaczenia do kwestii Boga”. Z tego, co mi wiadomo, nie mówi się „przywiązywać do czegoś znaczenie”, lecz „przywiązywać do czegoś wagę” (e-mail od internautki). Zajrzałem do tego wydania powieści sprzed dwóch lat. Z blurbu, tzn. z notki znajdującej się na IV stronie okładki, dowiedziałem się, że chodzi o „debiutancką powieść Olgi Tokarczuk, opowiadającą historię śmiałków, którzy w XVII w. ruszyli w podróż w poszukiwaniu prawdziwej mądrości, szczęścia i ładu, znowu dostępną po 30 latach od powstania”. Na stronie redakcyjnej Wydawnictwa Literackiego podano informację o dwóch pracownikach redagujących książkę i trojgu innych wykonujących jej korektę. Nowe wydanie miała też przejrzeć autorka. Niestety, nikt w sformułowaniu Wtedy jeszcze Francja słynęła z tolerancji i nie przywiązywano większego znaczenia do kwestii Boga nie doszukał się niczego nagannego. Tymczasem należało – jak słusznie zauważyła czytelniczka – napisać: Wtedy jeszcze Francja słynęła z tolerancji i nie przywiązywano większej wagi do kwestii Boga albo użyć innego zwrotu: Wtedy jeszcze Francja słynęła z tolerancji i kwestii Boga nie przypisywano większego znaczenia. Zwrot przypisywać czemuś znaczenie jest jak najbardziej poprawny. Skontaminowanie (skrzyżowanie) dwóch bliskoznacznych zwrotów (przywiązywać do czegoś wagę i przypisywać komuś, czemuś znaczenie) spowodowało powstanie trzeciego, właśnie przywiązywać do czegoś znaczenie, nieaprobowanego przez współczesne wydawnictwa poprawnościowe. Pamiętajmy więc o tym, że zawsze przywiązuje się do czegoś wagę, nie znaczenie. Takie jest ustalenie normatywne Wielkiego słownika poprawnej polszczyzny PWN (Warszawa 2004, s. 931) pod redakcją Andrzeja Markowskiego: przywiązywać do czegoś wagę (nie: uwagę, nie: znaczenie, nie: rolę, nie: wartość), czyli ‘zwracać na coś uwagę, uważać coś za ważne’. Zamiast przywiązywać do czegoś wagę wolno jeszcze powiedzieć i napisać przykładać do czegoś wagę (słowo waga znaczy w tym wypadku ‘ważność czegoś’). Wykluczone jest za to posługiwanie się zwrotem przypisywać czemuś wagę (poprawnie mówi się i pisze: zwracać na coś uwagę, uważać coś za ważne). Powiedzenie przywiązywać lub przykładać do czegoś wagę oznacza, że ‘uważamy coś za ważne, nadajemy temu coś szczególne znaczenie, coś ma dla nas dużą wartość’. Niewątpliwie bliskoznaczność wyrazów waga i znaczenie sprawia, że ten drugi, gdy mowa o przywiązywaniu lub przykładaniu do czegoś, pojawia się niekiedy w mowie i piśmie zamiast pierwszego. Owo przywiązywanie do czegoś wagi (w sensie przenośnym) ma – jak się okazuje – realne uzasadnienie. W dawnych czasach przyrząd do ważenia towarów składał się jedynie z szal zawieszonych na ramieniu na hakach (brakowało statywu). Na środku ramienia widniał jeszcze uchwyt, za który trzymało się wagę. Ale dla wygody i lepszego odczytu można ją było na czymś zawiesić bądź do czegoś przywiązać. I właśnie od tego przywiązywania wagi szalkowej do czegoś (np. gwoździa wbitego w coś mocnego, np. w drewno) powstał z czasem frazeologizm przywiązywać do czegoś wagę. Dodam, że w omawianym powiedzeniu słowa waga nie wolno zastępować nie tylko wyrazem znaczenie, ale też uwaga. Wykluczony jest zatem zwrot: ktoś przywiązuje małą uwagę do działań opozycji. MACIEJ MALINOWSKI Znajdź poprawną formę: przywiązywać do czegoś uwagę, omylić się, ahy i ohy czy opaczność boża? Odpowiedź na to pytanie w "Milionerach" była warta 20 tys. złotych. Wiesz o co chodzi? Znajdź poprawną formę. A. przywiązywać do czegoś uwagę, B. omylić się, C. ahy i ohy, D. opaczność boża. Poprawna odpowiedź to B. Omylić się to poprawna forma, pozostałe są błędne. Milionerzy. Kto w Polsce wygrał milion? „Milionerzy” to program, w którym wygrać może każdy! Na uczestników po eliminacji „kto pierwszy, ten lepszy” czeka 12 pytań. Odpowiedzi udzielane Hubertowi Urbańskiemu muszą być definitywne i ostateczne. W chwili zwątpienia można skorzystać z trzech kół ratunkowych. Zasady programu wydają się proste, ale stres i adrenalina nie pomagają w spokojnej rozgrywce. Tu nawet najłatwiejsze pytania wydają się trudne. Nie od dziś wiadomo, że pośpiech jest fatalnym doradcą. W bolesny sposób przekonała się ostatnio o tym jedna z uczestniczek "Milionerów". Pani Natalia miała wszystkie koła ratunkowe, znała poprawną odpowiedź, ale... źle zrozumiała pytanie. O tym, że warto dać szansę szczęściu, przekonało się już czworo zwycięzców. Milionerami zostali Krzysztof Wójcik, Maria Romanek, Katarzyna Kant-Wysocka i Jacek Iwaszko. Oni wiedzą, jak to jest trzymać w rękach czek na milion złotych! Każdy z nich miał swój sposób na grę, na opanowanie emocji, oszacowanie ryzyka, skorzystanie z pomocy, zaufanie intuicji. Jacek Iwaszko z Warszawy wygrał milion w "Milionerach"! Hubert Urbański wręczył czwarty czek w historii teleturnieju na najwyższą wygraną. Kim jest zwycięzca? Z jakimi pytaniami zmierzył się w drodze do wielkich pieniędzy? Sprawdź! Znasz... 22 września 2021 roku Jacek Iwaszko w pięknym stylu doszedł do ostatniego pytania, ostatecznie zaznaczył poprawną odpowiedź i chwilę później Hubert Urbański wręczył mu czek na milion złotych. Kiedy rozpoczęło się drugie tysiąclecie? A. 1 stycznia 1000 r. B. 1 stycznia 1001 r. C. 1 stycznia 2000 r. D. 1 stycznia 2001 r. Odpowiedź prawidłowa: B. 14 marca 2019 roku milionerką została Katarzyna Kant-Wysocka z Gdańska. Trzeci raz w historii programu milion padł po pytaniu o tajemnicę różańcową. Pytanie brzmiało: Różańcową tajemnicą chwalebną nie jest? A: wniebowzięcie Matki Bożej, B: zmartwychwstanie Jezusa, C: śmierć Jezusa na krzyżu, D: zesłanie Ducha Świętego. Odpowiedź prawidłowa: C. Pierwszym milionerem w historii polskiej wersji programu został Krzysztof Wójcik w 2010 roku. Na jakie pytanie odpowiedział? Z gry na jakim instrumencie słynie Czesław Mozil? A: na kornecie, B: na akordeonie, C: na djembe, D: na ksylofonie. Odpowiedź prawidłowa: B. 8 lat później pytanie za milion usłyszała Maria Romanek. Emerytowana nauczycielka polskiego została zapytana w marcu 2018 roku: Ile to jest 1111 razy 1111, jeśli 1 razy 1 to 1, a 11 razy 11 to 121? A: 12 321, B: 1 234 321, C: 111 111 111, D: 123 454 321. Poprawna odpowiedź to B. Nie od dziś wiadomo, że pośpiech bywa złym doradcą. Boleśnie odczuła to jedna z uczestniczek ostatniego odcinka teleturnieju "Milionerzy". Odpadła na pierwszym pytaniu, które dotyczyło potocznej nazwy Polskich Sił Zbrojnych.

przywiązywać do czegoś uwagę